Bierze się w nim pod uwagę rośliny głęboko korzeniące się, zwłaszcza bobowate, które potrafią pobrać składniki pokarmowe wpłukane w głębsze warstwy gleby i przemieścić je wyżej, w obszar, z którego inne gatunki o płytkim systemie korzeniowym (np. cebula) są w stanie je pobrać. Płodozmian zakłada także udział traw i roślin zbożowych.
Jakie formy nawozów należy stosować?
Istotny będzie też sposób podawania nawozów. W przypadku uprawy bezorkowej można stosować podawanie nawozów w tzw. taśmie, czyli umieszczać nawóz blisko roślin (ok. 5 cm) podczas siewu siewnikiem wyposażonym w specjalne dozowniki do nawozu na głębokość ok. 10 cm. Trzeba jednak zwrócić uwagę na formy stosowanego nawozu, szczególnie azotowego, aby nie dopuścić do zasolenia. W przypadku stosowania potasu wykluczone są nawozy zawierające chlorki. Podczas siewu cebuli można także zastosować nawozy startowe, umieszczając je za pomocą dozowników w pobliżu nasion. Nawozy startowe są najczęściej w formie płynnej i zawierają azot i fosfor (azot w postaci amonowej).
Na pewno ważne będzie w omawianym systemie uprawy wykonanie przed siewem analizy gleby na zawartość składników pokarmowych. Badania z różnymi uprawami wykazały, że bezorkowa uprawa na ogół zwiększa zawartość materii organicznej w glebie. Wobec tego w procesie mineralizacji i nitryfikacji może dojść do uwolnienia poszczególnych składników pokarmowych dostępnych dla roślin cebuli.
W uprawach bezorkowych bada się także możliwość stosowania płynnego nawożenia organicznego lub płynnego mocznika. Trzeba jednak liczyć się tutaj ze stratami w postaci utlenienia się amoniaku.
Planując nawożenie w systemach bezorkowych należy też brać pod uwagę rodzaj gleby oraz możliwość nawadniania. Na pewno lepsze pod taką uprawę są gleby przepuszczalne, pozwalające aplikowanym nawozom łatwiej przemieszczać się w głąb gleby, w obszary, do których korzenie mają dobry dostęp. Z kolei nawadnianie pozwala na lepsze wykorzystanie stosowanych nawozów, przeciwdziałając zasoleniu.
dr Wojciech Matuszak
